Nakładem warszawskiego wydawnictwa LTW ukazała się książka poświęcona dziejom i kulturze klasztoru kłobuckiego zakonu kanoników regularnych laterańskich, której autorem jest nasz wykładowca ks. prof. Kazimierz Łatak. Ufundowany w 1454 roku z inicjatywy mistrza Jana Długosza klasztor, został skasowany w 1810 roku. Mimo, że ośrodek w czasach staropolskich stanowił symbol w religijnym i społecznym pejzażu miasta, a także ważne centrum kulturowe w strefie pogranicza śląsko-wielkopolsko-małopolskiego, to jednak nie doczekał się dotąd odrębnego opracowania swoich dziejów. W ramach zatem prowadzonych studiów nad dziejami i kulturą kanonikatu regularnego w Polsce ks. prof. Łatak, inspirowany sugestiami Ponadregionalnego Stowarzyszenia Edukacyjnego  „Wieniawa” w Kłobucku, podjął pracę nad przeszłością tejże prepozytury kanonickiej, jej przestrzenią, ludźmi, kulturą i działalnością. Na treść liczącej 379 stron książki składają się: wstęp, pięć rozdziałów, podsumowanie, bibliografia oraz aneks źródłowy zawierający tekst dokumentu fundacji klasztoru (1454), tekst dokumentu erekcji parafii filialnej w Truskolasach (1626), tekst kazania wygłoszonego w kościele w Kłobucku 5 IV 1807 roku „w czasie publicznej uroczystości podziękowania Panu Bogu za wrócenie bytu Królestwa Polskiego i wprowadzenia Orła Białego do miasta Kłobucka”, zestawienie święceń kapłańskich kanoników konwentu kłobuckiego od 1573 roku oraz zestawienie imienne zakonników klasztoru kłobuckiego w latach 1455-1810.